Ik ben altijd oprecht geboeid geweest door de invloed die een bepaalde gebeurtenis kan hebben op het hedendaagse leven. Midden jaren ’80 kreeg ik een baan als groepsleider in een Gezins Vervangend Tehuis, een 24 uurs-setting. Na zo’n tien jaar daarin werkzaam te zijn geweest ben ik naast mijn werk weer gaan studeren en als maatschappelijk werker bij het algemeen maatschappelijk werk aan de slag gegaan. Binnen het maatschappelijk werk ben ik mij gaan specialiseren in het schoolmaatschappelijk werk en ging ik werken in het basisonderwijs, middelbaar onderwijs en het speciaal onderwijs.

 

Hoewel ik erg kon genieten van het contact dat ik had met de leerlingen en hun (gezins)systeem, alsmede met de onderwijsteams, voelde ik steeds meer het verlangen om behandelend bezig te kunnen zijn in plaats van begeleidend. Ik besloot om naast mijn baan opnieuw te gaan studeren en de opleiding te gaan volgen tot systeemtherapeut. Inmiddels ben ik alweer jaren werkzaam als systeemtherapeut binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie en volwassen psychiatrie.

 

In mijn werkzame leven ben ik in verschillende settingen werkzaam geweest en heb daardoor ruime ervaring opgedaan in het werken met individuen, (echt)paren en (gezins-)systemen.

 

De afgelopen jaren ben ik naast mijn therapeutische werkzaamheden, ook trainer en (NVRG, SKJ) erkend supervisor en leertherapeut geworden.

 

Hoe cliché ook, ik vind het mooi dat ik soms een bijdrage kan en mag leveren aan mensen om hen te helpen bij het kijken naar hun eigen denk en gedragspatronen. Dit met als doel dat ze in staat zijn om begrip te kweken voor zichzelf en zo te kunnen werken aan de problemen/ vraagstukken waar ze onbedoeld in terecht zijn gekomen. 

Systeemtherapie in één zin is voor mij:

             ‘het verleden, via het heden aan de toekomst leren te verbinden.’